Το «μεράκι των εργαζομένων»

Γράφει η ΒΟΥΛΑ ΚΟΣΜΙΔΟΥ

Μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες της καθημερινότητας που έχουν διαμορφωθεί στη χώρα μας, είναι ακόμα μεγαλύτερη η ανάγκη η Δημοτική Αρχή να δημιουργεί, να διατηρεί δομές και να πρωταγωνιστεί σε δράσεις που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής των δημοτών και κυρίως όσων το έχουν ανάγκη.
Δομές όπως τα Κ.Δ.Α.Π. (Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών) που προσφέρουν σχολική και βοηθητική μελέτη σε παιδιά δημοτικού καθώς και
δημιουργική απασχόληση, το πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι» που προσφέρει ουσιαστική βοήθεια
κυρίως σε ηλικιωμένους, οι σχολές Χορού είναι δομές που προσφέρουν εκπαιδευτικό, πολιτιστικό και κοινωνικό έργο σε όλους τους δημότες.
Γι’ αυτό το λόγο υπάρχουν στο Δήμο μας περισσότερο από 12 χρόνια. Ξεκίνησαν μέσα από επιδοτούμενα προγράμματα της Ε.Ε. με δέσμευση να διατηρηθούν μετά το τέλος της επιδότησής τους. Το έμψυχο δυναμικό αυτών των δομών απαρτίζεται από ανθρώπους ειδικά εκπαιδευμένους με υψηλό επίπεδο ευθύνης και αγάπης για αυτό που κάνουν.
Χρειάζονται όμως τη στήριξη της Δημοτικής αρχής, όπως δεσμεύτηκε, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν το υλοποίησε. Αντίθετα, ακόμα και την περίοδο της επιδότησής τους η Δημοτική αρχή απαξίωνε αυτές τις δομές θεωρώντας  ότι δεν προσφέρουν έργο. Η οικονομική δυσλειτουργία του Δήμου απέναντι στους υπαλλήλους , το ελλιπές προσωπικό και οι εγκαταστάσεις ήταν τα βασικότερα προβλήματα αυτών των αναγκαίων για την κοινωνία προγραμμάτων.
Η αναγκαιότητα όμως για εργασία και το «μεράκι» των υπαλλήλων σ’ αυτές τις δομές τα διατήρησε και τα έκανε σήμερα αναγνωρίσιμα σ’ όλους τους δημότες.
Είναι σωστό όμως να λειτουργούν αυτές οι δομές όλα αυτά τα χρόνια χάρη στην αγάπη και το «μεράκι» των υπαλλήλων τους ;
Δε θα έπρεπε οι εκλεγμένοι διοικούντες να βοηθούν με τις κατευθύνσεις και τις πρωτοβουλίες πάνω σε αυτές τις δομές ;
Γιατί όμως δεν το κάνουν τόσα χρόνια ;
Γιατί δεν ενδιαφέρονται και απαξιώνουν αυτές τις δομές ;
Γιατί αναφέρονται σ΄ αυτές και τις θυμούνται πάντα πριν ξεκινήσουν την εκλογική τους εκστρατεία ;